من همونم همون جوری

ای دل غافل کی فکرش رو می کرد که یه روز منم بچه دار بشم اونهم دوتا نی نی ناز پشت سر هم. مامانم هنوز تو شکه دخمل اولمه، باورش نمیشه که مهشیدش همون دختر شیطونی که هیچ چیز و هیچ کس نمی تونست آرومش کنه و یک جا نگهش داره حالا به خاطر دو تا نی نی هاش شده خانم خونه دار.

خودمونیم شوهرم هم هنوز باورش نشده که این منم، گاهی میگه نکنه عوضت کردن، نکنه آدم فضایی باشی به هر حال همه فکر می کنن یه چیزیم شده.

ولی خودم فکر می کنم هیچ تغییری نکردم هنوز هم همون دختر شیطون گذشتم فقط حالا به دخترام هم یاد می دم که چطور شاد و شیطون باشن.

این خصلت هر مادریه که یکم  آروم تر از قبل میشه مگه نه؟